Vele eeuwen waren de Baltische volken nauwelijks hoorbaar. Wie de geschiedenis van de drie staten Estland, Letland en Litouwen naslaat komt steeds onderdrukking tegen. Maar ondanks de overheersing door steeds wisselende mogendheden bleef de Baltische muziek springlevend. Sterker: de bevolking gebruikte de muziek door de eeuwen om elkaar vast te houden, om verhalen door te vertellen en om de geschiedenis door te geven. Dat is de reden dat de volksmuziek in deze landen zo sterk is ontwikkeld. Het was letterlijk hun muziek, van niemand anders en zeker niet van de bezetter.

Het Waterlands kamerkoor studeert momenteel op Baltische liederen. Niet omdat het gemakkelijk is. De talen en composities vormen in hun combinatie een grote uitdaging voor de zangers. Het is spannend en het WKK houdt wel van een uitdaging. Met dirigente Zana Naidionova heeft zij bovendien een prima leidsvrouw. Zana komt immers uit Litouwen, waar zij koordirectie en orgel heeft gestudeerd aan het Conservatorium van Vilnius en vandaar deze mooie muziek heeft meegenomen. Veel Baltische liederen die ons koor momenteel instudeert komen van 20ste eeuwse componisten. Denk aan Vakaris Lopas (Litouwen, 1948), aan Vaclovas Šamotulietis (Litouwen, 1959). Denk ook aan Cyrillus Kreek (Estland, 1869), Arvo Pärt (Estland 1935) en aan Imants Ramiņš (Letland 1943).